مروری بر روش‌های ارزیابی حلالیت آمیزه‌های بسپاری

سازگاری در آمیزه‌های بسپاری (پلیمری) از جهات بسیاری از جمله انتخاب مواد اولیه و مسائل زیست‌محیطی از اهمیت ویژه‌یی برخوردار است. فراسنج (پارامتر) حلالیت با بهره‌گیری از قانون قدیمی حلالیت (هم‌شکل، هم‌شکل را حل می‌کند)، به‌عنوان معیاری برای بیان سازگاری در سامانه‌های بسپاری به‌کار می‌رود. به‌طورکلی روش‌های تعیین فراسنج حلالیت به دو دسته روش‌های پسینی و پیشینی تقسیم می‌شود که روش‌های پیشینی به‌دلیل امکان پیش‌بینی سازگاری پیش از آمیزه‌سازی، کارآمدتر است. از میان روش‌های موجود سه روش گرانروی‌سنجی، تورم‌سنجی و سوانگاری (کروماتوگرافی) گازی وارونه (سواگو) بیشترین کاربرد را داشته است. سواگو با وجود برخی ابهام‌ها در محاسبه‌ی فراسنج حلالیت اجزای بسپاری، هنوز یکی از مهم‌ترین روش‌ها برای ارزیابی حلالیت اجزای یک آمیزه بسپاری به حساب می‌آید.